کد مطلب:32269 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اعتقادات

اگر خداوند شيطان رانمي آفريد يا اينكه شيطان هم به انسان سجده مي كرد آيا بازهم انسان دچار نافرماني مي شد؟

قرآن كه براي شفا آمده ا ست دشمنان انسان را در سير به سوي توحيد وعبادت حق تعالي معرفي مي كند كه آن دشمن دروني ودشمن بيروني يعني نفس وشيطان است .

دشمن دروني كه به تعبير روايات دشمن ترين دشمنان است نفس امر كننده به بدي ها ست . او انسان راازكسب كمالات وفضايل باز مي دارد وآرام ، آرام محصول عمرش را به تباهي مي كشاند آنچنانكه درپايان چيزي جز افسوس وحسرتبراي اونميگذارد . شيطان انسان را افراط درغرايز ، چنان زمين گير مي كند كه ديگر قدرت حركت نداشته باشد.

اما دشمن بيروني شيطان است باتصرف درمجاري ادراكي وبواسطه دشمن دروني ، انسان رافريب مي دهد . اين دو دشمن درطول هم عمل مي كنند نه درعرض هم ، يعني شيطان ابزار فريبش نفس امر كننده به بدي هاست .

شيطان مي گويد : از راه آرزو وهوس انسانها راگرفتار مي كنم 1 (سوره نساء آيه 119)

بنابراين اولا شيطان بدون واسطه نفس نمي تواند انسان رافريب دهد ثانيا اگر شيطان نبود ، نفس همچنان به عداوت ودشمني خود باانسان عمل مي كرد . 2

ثالثا : انسانيت انسان ايجاب مي كند ، تاهميشه ميان دو دعوت وگرايش بسوي خوبي وبدي باشد تاازميان آندو به عنوان موجودي انتخابگر وصاحب اراده يكي را انتخاب كند .

1) . . .ولامنينهم ولا مرنهم. . . . . . نساء 119

2) اخلاق درقرآن ـ ج1ص 234 ، آيت الله مصباح ونيز دركتاب توحيد ص343 ازشهيد مطهري مطالب مفصل تري دراين باره آمده است ، لطفا مراجعه فرماييد .